Güneş açmış,gökyüzü pırıl pırıl,Bahar geldi" diyenlerle yolum ayrıldı benim."
Karanlık çöktü gözlerimin perdesine.
Sağım solum sızlıyor.
Kan ağlıyor kanımın her damlası.
Ben ağlıyorum.
Gözlerimden düşüyorum ve havayı karanlık görüyorum.
Kemanlar taksim geçiyor nefesimle,
Ve defalarca ölüyorum her soluk alıp verişimde.
"Sevmek ne güzel! Ne Güzel Kalbin!Yaşamak ne Güzel !" diyenlere sözüm kalmadı benim.
Basiretim adak ağaçlarına bağlandı.
Sorularımın soru işaretlerini zincir yaptım,
Verilen sözlerin dağına tırmanıyorum.
"Bu kadar Kolaymıydı?" diyorum,
Peki kolay nedir ? -Bilmiyorum.
Zoruçok büyütüğümdendir herhalde!
Kolaylar kolay olmaktan çıkmış diyorum!
"Gökten düşen elmanın iki yarısını ayrı düşünemiyorum" diyenlerle işim kalmadı benim.
Kalbim öteki yarısından ayrılmış,kör sokaklarda eşini arıyor.
Mantığım hayretime gülüyor.
Ve içim kendine Güvenmiyor artık.
Ben bunu bilir bunu söylerim.
"Zaman şarap gibi akıverirken çocuğun oluyor sevdiğin.
Ve ayrılık vakti gelince,daha çok koyar adama " derim.
Yalanlar aleminde tanımadığım nemli gözlere,
VERECEK UMUDUM KALMADI BENİM !...
Anasayfa 
