Oluşturduğumuz "biz" kalıpları çöker
Var olan iki ayrı kutuptur artık
Ya "vazgeçen" oluruz bu ayrılıkta..
Ya da " vazgeçilen"
Bir tercihtir vazgeçmek..
Eksilmiştir yüklediğiniz değerler, gidip de dönmemeyi, dönüp de bakmamayı göze almışsınızdır..
Oluşturduğunuz o "biz" kalıbından kendinizi alır ve gidersiniz bu merhabadan
Hayata başka bir yerden, başka bir noktadan başlamaktır vazgeçmek
Yeniden başlamaktır..
Yarın vardır önünüzde..
Ve yarına ait umutlar
Seçeneksizliktir vazgeçilen olmak
Giden gitmiştir ardında boşluğunu bırakarak
Ve siz kalansınızdır
Orda Öylece
Eksilmektir vazgeçilen olmak
Bir yokluğun sızısını yüreğinizde anbean taşımaktır
Vazgeçenden geriye kalan tenhalığı,ıssızlığı kalabalıklarla.
Sessizliği hiçbir sesle dolduramamaktır
Nedenler ve niçinlerle daha da kararıp uzayan gecelerdir
Bir sızıyla bölünen uykulardır
Dağılmak, parçalanmaktır çokça
Unutmak için zamana umut bağlamaktır
Zaman akıp giderken hayatımızdan
Kimi zaman " vazgeçen" oluruz bir merhabada
Bir başkasında "vazgeçilen" belki
Vazgeçmenin umursamazlığında da olsak
Vazgeçilmenin umarsızlığında da
Anlar ve anılardır yanımızda kalan